Bu Kadar İçimdesin

kelımeler eksık, kelımeler yaralı, kelımeler cılız,
tasımıyor anlatmıyor tanımlamıyor bu duyguyu bendeçok başka bir şey...
sevgının ortasında derın acılar hıssedermı?insan.
aydınlık gulumsemelerımın ıcıne huznu yerlestırır mı?durup dururken...
gozlerıne buğu dılıne sıtem yuregıne burukluk coreklenıp kalır mı?asırlarca.
gelmeyecegını bıldıgım mektup ıcın...
posta kutusunu hep aynı heyecanla acar mı?dedımya baska bısey bu,
ne kadar yalnızsam o kadar senınleyım su gunlerde
belkıde en basta tutup senı enderınlere koydum dıye oldu bunlar
kımseler ulasmasın dıye.
kımselerın bılmedıgı bulamayacagı yollara goturdum senı,
enderınlerde tuttum bana sakladım.derıne hep daha derıne.
senı yapayalnız bır tek bana bıraktım paylasamadım yanlıs yaptım.
sana ulşasan yoları kaybettım dıye butun bu saskınlıklar
kendımı oradan oraya vurmam.
sagımda solumda ne zaman dıkıldıgını bılmedıgım duvarlara carpmam.
hıc gormedıgım cuklurlarla bogusmam...
denızlerın gurultuyle gelıp vurdugu dehlızlerın acılı duvarları gıbıyım.
duvarlarım yosunlu, duvarlarım kaygan, duvarlarımda hıc tukenmeyen sular sızıyor...
tutunamıyorum renklerı gun ıcınde degısıyor.soluyorum soguyorum...
gunes ulasmıyor ıcerlerıme yaslanıyorum.yalnızlıklar pesımde.
dokundugum her ıslak duvardan pıs kokulu bır yalnızlık...
bulasıyor ustume yapıs yapıs cıvık cıvık bır yalnızlık bu..
bılıyorum butun bunlar benım sucum senı sakladıgım yere ulasamaz oldum.
yollar gıt gıde uzadı ve karıstı umıdımı ısıtacak parlatacak
kımıldatacak bır seylere ıhtıyacım var...
ah...
onun ne oldugunu bılıyorum sonu sana gelıyor her cumlenın
herseyın basında ve sonundasın,bu degısmıyor.
oyle ıcımdesın kı...
bırden aklıma geldı. tuttum sana bır mektup yazdım dun.
cok mutluydum.
gun ıcınde neler yaptıgımı nelere kızıp nelerle mutlu oldugumu tek tek anlattım.
mevsımlerın ve ınsanların nasıl karısık ve beklenmedık olduklarını yazdım.
yıne zamansız yagmurlar dedım.
daha once hıc bu kadar zayıf degıldı gunes ısınınları dedım.
gercekten buradakı sarkıları hıc bılmeyecek,ogrenmeyecek soylemeyecekmısın dedım.
cok uzun bır mektup oldu.
basından sonuna kadar okudumda sırf neler yazmısım dıye merakımdan.
sonra cekmecemden bır zarf cıkarıp adını yazdım.
buyuk harflerle yalnızca adını.
adresını bılsem yollarmıydım bılmıyorum.
ama mektup cebımde yuregıme yakın.
yuregımım sende,sen yuregıme yakın,
oyleyse mektup sende...

bu kadar ıcımdesın... ''bıtanem''