Hem Yaram Hem Yarabandım oLamazsın !

kabuk bağlamayan bir yarasın ömrümde..
her şarkı yeniden kanatıyor yaramı..
ya gel ya git artık ,dayanamıyorum..!
ya gel ya sus artık, bilmek istemiyorum..
duymak istemiyorum yalanlarını..!

keşke hiç girmeseydin kanıma..
keşke damarlarımda dolaşmasaydın..
saramıyorum yaralarımı..
açtığın kesikler kapanmıyor..!

bir kağıt kesiği gibi sızlıyorsun içimde..
kan kaybından öleceğim..
dışarı akıtamıyorum zehir sevdamı..
içimde boğulacağım,kendi kanımla..
olmazsa,Babil'in asma bahçelerinde asacağım kendimi!
öleceğim eninde sonunda..!
ya da susacağım,"keşke.." olacak tek sözüm..
son sözüm sen olacaksın,
son sözüm keşke..

ne kadar da keskin bir söz değil mi..?
paramparça etti şarkılarımı..
canımı çok yakıyor,
damarlarım ufalanıyor..
masallarım kana bulanıyor..
çocukluğum düşüyor gözümden,
yara bere dizlerim,kanayan avuçlarım..
hepsi siliniyor bir anda..
tek kelime "keşke"..
tek başına kanatıyor bu kadar,
tek başına yakıyor,yıkıyor,dağıtıyor..
enkaza dönüyor hayallerim..

keşke bu kadar istanbul olmasaydın..
keşke bu kadar girmeseydin içime..
gözlerime dolmasaydın,
kanıma karışmasaydın..
keşke gitmeseydin,keşke hiç gelmeseydin..!
farketmiyor artık..
izin ver dursun,ya da bırak kanasın..

"Hém YaRamm Hem YaraßandImm oLamazsInn.."