“(Sen) Olmasan Da, (Sen)siz Olmuyor...”

..ayyuka çıktı içimdeki parçalanmışlıklar,
ismi konulmamış ezgilerle çağırırken yarımı…
bir yağmur damlası var kaderimde,
ya da belki de bir başkaldırı...
süzülüyor içimden kaybedilmiş vaktimin ılık kanı…
kitabımın ortalanmamış noktasına çakıyor kelamlarını…
tadıyorum hala ağzımda adı:
''acı''…

..bir kelime türetsem gizlice;
dokunamasa kimse mesela;ufkunda aralamasa…
başucundan ayakucuna kadar tazelik solusa…
yeni bir (ses)te yeniden doğsam ve büyüsem…
yağmalanmamış bir göğün yanıbaşında…
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/ask-ve-sevgi-siirleri/29900-sen-olmasan-da-sen-siz-olmuyor.html#post59392
adımlanmamış ıslak bir şehrin bakir toprağında…
ve o çok sevdiğim şarkıların nakaratları boyunca…

..hep o sona yaşanıyor ya nefesler…
(git)mekten bir ayak önceki (kal)maya…
yavaş yavaş geçiyor gözlerimin renginden;
''kısa metrajlı filmi(m)''…
talan edilmişliğimden,arta kalanıma…
ince bir ''es'' dolanıyor parmak uçlarıma…
yalan binbir kılığıyla dolaşıyor akıl sokaklarımda…
gölgesi bir uçurumun boşluğuna düşüyor…
uçurumun boşluğu ''adı(n)a''…

..kirpiklerimin kenarında asılı bırakılmış;bir gözyaşı ısıtıyorum avucumda…
gecenin sürfilelerinden söküyorum şiirlerimi usulca…
suçlu bir çocuk ağladı mı hiç omzunda…?
bir şairin o en çok sevdiğin dizeleri ağzında:

*…ben sevmeyi beceremedim
belki de sevilmeyi
benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
ben yağmur ağladım,bir şehre yağdı
ben şehre ağladım,bir yağmur yağdı
ben bir ağladım,şehre yağmur yağdı
ben
''yağmur''
ağladım…*

saat sabahı vuramadı henüz daha…
ve susamadı hiç satırlarım,beyhude bir beyitin kollarında…
biliyorsun ya;
üşümeyi sevdim senden sonra…
ve alıştım artık bu evrenin yalnızlıklarına…

bir kadın,''kendinden kaçak'' kelimeler fısıldıyor kulağıma…
susuyor ve tükeniyor hecelerim sonunda…
son bir yankıyla;

”(Sen) Olmasan Da, (Sen)siz Olmuyor...”