sana yazıyorum saklanan perdelerden

Lütfen anla beni! diyemiyorum artık
Artık anlaşılacak bişey kalmadı,
Üzgünüm demekte yetmiyor artık,
Aşk hep acı verdi, o bana küstü daha doğduğumda,
Aslında bana daha çok acı veren elımden kayanlar,
Seviyorum dunya şahit oldu gecelerde...

Secmek ağlamak değil yetinmeyi bilmek,
Bana yüzünü göstermesen bile,
Orda olman , iyi olman
İnan bana artık o bile yetmiyor,
İşte gerçek sevgiyi buldum,
İlk aşkım gibi heycanlıyım,
Onun gibi unutamıyorum.

Elde edemesemde, yanımda olmasanda,
hatta! Yüzüme bakmıyacak bile olsan,
Seni seviyorum!!!
Bunu sana yazıyorum,
Önümü kapatan perdeler saklanıyor artık,
Sana yazıyorum saklanan perdelerden meleğim.

Perdeler kalkıyor artık gözlerimden,
Uzaktakılere ışık açılıyor,
Kalbim sonkez kapanıyor sevgiyle,
Sanıyorum sonsuza dek alıcağı son sevgi bu,
Tatmin olmasada göremıcek olsada gönlüm,
Kalbimin seveceği son sevgi bu,
Uzaktakıler unutsada , yakındakıler anlamasada
Seni seviyorum; sonsuzluğum
Hayatın hep yanında olduğu bir ömür diliyorum sana,
Birde kalbimde bana yer ayırdığın.

Boynum büküldü karşında,
İhtişamın mı ? Hayır
Güzelliğin mi ? Hayır
Yaptıkların ya da beklentilerim mi ? Hayır
Neden diye sorarsan!
Sadce, evet sadece gözlerime bak
Onlar çirkinde olsa anlatırlar sana herşeyi,
Seviyorum seni, seveceğim mutlu manı meleğim