Sen tükenmenin eşiğindeyken...(!)

Sen tükenmenin eşiğindeyken,
Kızgın lavlarla örtülü-
Dağ yamaçlarının diplerinde
Alev alev yanarken,
Güneşsiz kalmış evlerin-
Soğuk ve yalnız salonlarında
Bir başına kalmışken
Ben yitirilmiş bir kavga misali-
Solgun ve ezik olacağım…

Sen kanatılmış ülkemin
Kanatılmış türkülerinde
Yer bulurken kendine.
Yaşadığımız her hicranda
Vuslat olurken biçare bedenime-
Her sonbahar sabahı
Yüreğini hazan kapladığı vakit
Ben tüketilmiş aşklar misali-
Umutsuz ve sevdasız olacağım…

Sen mavilik kokan bedeninle
Kırmızı özlemlerinle
Aşarken çıldırmış denizleri.
Her rüzgarda yalpa vururken-
Vurgun yemiş düşlerin.
Her fırtınada
Biraz daha üşürken kor yüreğin.
Ben tutsak düşmüş çığlıklarımla,
Sensizliğin ipini çoktan çekmiş olacağım… (!)


hasan turgut