ne yuregi kendinin ne gucu gucsuzlugu
her seyden yoksun insan kollarini soyle bir
acsa golgesi sanki haclarin golgesidir
mutlulugu sikica tutsa avucunda olur
aciyla dolu garip bir ayriliktir omru
mutlu ask yoktur
su silahsiz erlere benzer insanin omru
simdi giysileri de yazgilari da baska
sabahleyin erkenden uyanip
kalksalar da
aksam olunca yine aylak ve caresizler
hayat bu de gec gulum gozyasini harcama
mutlu ask yoktur
guzel askim sevgilim kanayan yaram benim
icimdesin kanadi kirik bir kus gibi sen
bir gun dalgin gozlerle kimiz neyiz bilmeden
bakan su insanlarin dusmeyecek dilinden
iri gozlerin icin can veren sozcuklerim
mutlu ask yoktur
cok gec ogrenmek icin yeniden yasamayi
tek ses olmus agliyor yuregimiz gecede
mutsuzlugu istiyor en kucuk sarki bile
her titreyis payini aiıyor yaslar ile
her gitar havasinda nice hickirik gerek
mutlu ask yoktur
ask var midir yuregi aciyla doldurmayan
ask var midir dikeni sararip soldurmayan
ask var midir asigi kahredip oldurmeyen
hele de senden senden daha cok ey yurt aski
senden daha cok gozyasini
seven ask var mi
mutlu ask yoktur
ikimizin askindan soz ediyorum
louis aragon
