Git!

Aslında.. Her şey ne kadar kolay gelir insana.. Çoğu zaman gözlerimiz dolar, boğazımızda düğümler oluşur,söyleyemeyiz içimizden geçenleri…

Git.. git demek elimde olsa kolayca derdim herhalde.ama git demek benim elimde değil,kaderimde.. Sevmeyi bilmeden olmuyor,gideceği yere yol yetmiyor. Yağmurlar yağsa da , fırtınalar kopsa da hayatının ortasında, tutunacak dal aradığın anda, bulduğun çıraysa tutunmana yetmez. Umut o çırayı da yakar; kor eder hayatını.. Geriye dönüp baktığında kimse olmayacaksa ; bırak canın yansın, alevler içinde kavrulan ruhun olsun. Bu sefer acı çeken bedenin değil benliğin olsun…

Hadi şimdi git gidebiliyorsan..

Zerre kadar pişmanlık duymuyorum ; eğer ki gidersen…

Git, kendini çok sevdirmeden. Canımı acıtmadan, bir kez daha yaşamıma son vereyim… anlamsız dünyanın anlamsız bakışlarına dur diyeyim gitte…

Git… çek git yaşamımdan… ağlayarak elveda demek istiyorum ve bir kez daha acıtmak istiyorum canımı… hadi çek git şimdi… hiç sevmediysen çek git, daha fazla vermeyeyim hayallerimi, düşlerimi sana. Bana kalan tek şeyi de alma benden. Hayallerimin noktası olmaktan vazgeç. Seninle bitmesin düşlerim, bir sabahta sensiz uyanayım rüyamda…

Git… git kendini çok sevdirmeden…