BEN SEnde kaldım...

߀N S€ND€ KALD!M
Benim değilsin ve belkide hiç bir zaman benim olmayacaksın...
Sensizlik ok gibi saplanıyor o sensiz geçen gecelerde...
Tam vazgeçtim diyorum ama her seferinde sen çıkıyorsun karşıma...
Bazen kalbimden çıkarıp atmak geliyor içimden sensizliği...
Yapamıyorum, elim yetişmiyor...
Kimi zamanda uzanıp tutuvermek istiyorum, sıcaklığını hiç
hissetmediğim o ellerine...uzanamıyorum...
Belki bir soluk kadar yakınsın bana; ama biliyorum ki varlığın bir
okadar uzak...
Beynim unutup başka limanlara demir atmak istesede;
Kalbim bekle diyor...gidemiyorum...
Bazen unutmalıyım diye yazmak istiyorum kağıda;
Ama kalem bile engel oluyor... yazamıyorum...
Benliğime öyle bir kazımışım ki seni;
Silmek istiyorum ama... silemiyorum...


Gözyaşlarımın içinde sakladığım sevdiğim!!!
Kaybetmek istemiyorum seni ama... tutamıyorum...ağlıyorum...
Ne yazık; attığım her adımda, tuttuğum her dilekte sen varsın...
Unut deselerde bana, acı veren seni...
Bırak deselerde gerçekleşmeyecek hayalleri...


Ben sende kaldım...unutamıyorum...bırakamıyorum seni...