Vazgeçtim senden...

Eski bir mevsimi yaşıyor gibiyim aynı duygularla.. .
Canımın acıması neden? ? ?
Aslında bu değil sorulması gereken...
Belki aynı zaman diliminde, rastlantılarla bir araya gelişimiz yıllar öncesinden...
Belki yağmurlu bir havanın olması bu hüznü hissettiren. .
Belki zamanın hızı karşısında bu aşk da eskidi düşüncesinden...
Kurulan hayallerin keşkeli cümlelerle bitmesinden belki de...
İnsanların olur olmadık yerde kurduğu patavatsız cümleler mi yoksa hüznümü depreştiren.. .
Kim bilir belki sen değil, duygular değil, kendime isyanım...
Verdiğim savaşı kaybetmiş olmak düşüncesi…
Sana saygımı yitirmek korkusu ya da sakladığım ama çıkmak için zorlayan bastırılmışlıklar içimdeki...
Nedenler ve sonuçlar aynı noktada buluşmuyor mu..
Sen, seç dilediğin gibi duymak istediklerini. ..
Biliyorum kayıtsızlığımın sorgusunu yaptın gizliden...
Bu sefer beklediğim gibi olmadı var sanki gözlerinde,
Olmadı...
YÜREĞİMDEN DÜŞTÜN SEN...
Huzurun bedeli olmalıydı elbette...
Gözden çıkarılacak, ama bir o kadar zorlayacak bir bedel..
İKİ YOL VARDI ÖNÜMDE ORTASINDA DURDUĞUM;
ŞİMDİ BİRİSİNDE YÜRÜYORUM RÜZGARA KARŞI VE YÜREĞİMDE HUZUR...



VAZGEÇTİM SENDEN...