İşte böyle sevgili/ İclal Aydın

Bu ayrılığa nasıl da sürükledin beni.... Senden nefret edeyim diye elinden geleni yaptın. Eh, ediyorum işte şimdi.... Bravo, bana söylettin evet.... Vicdanın rahat değil mi şimdi? Ayrılalım diye ben dedim sana... Bu yüzden şimdi rahat rahat içiyorsundur içkini ve kim bilir kiminlesindir... Telefonda sesin değişmişti, evde sorunlar çıkarmaya başlamıştın.Ne yapsam beğenmiyordun,her şeye bahane buluyordun.Ben ne yapıyordum? Katlanıyordum. Aferin bana.Neden aferin bana? Çünkü sevgime emek harcıyordum.Sevgime emek harcarken karşımdaki ne yapıyordu?Seyretmiyordu bile.Bu ilişkiyi ayrılığa hazırlıyordu.Amacı neydi?Bana söyletmek... “Tamam, yeter ayrılalım artık...” Ayrıldık işte. Bundan sonrası daha güzel olacak biliyorum.İlk birkaç hafta kanar kalbim.Sonra yavaş yavaş geçer.Sana bu mektubu neden yazıyorum?

* Şu anda yeni bir sevgilin olduğunu biliyorum.Ve bu, beni kavuruyor.

• Evet, şu anda yeni bir sevgilin olduğunu ve muhtemelen bu ayrılığın sıkıntısını şu anda onunla dağıtmaya çalıştığını biliyorum.Bu yüzden senden nefret ediyorum.

• Birlikte geçirdiğimiz güzel birkaç haftanın anısını aylar süren bir işkence ile kalbimden sökme çabanı takdirle karşılıyor, bu yöntemlerin ve zekanla, benden daha iyi bir boşanma avukatı olabileceğini söylemek istiyorum.

* Egoistsin,cimrisin,dengesizin birisin. Ama bunlar, sen birini sevmeye başladığın zaman, nasıl oluyor bilmiyorum, kayboluyorlar.

• Seni çok sevmiştim.

• Yeni sevgilinin kim olduğunu da biliyorum.

• Edith Piaff CD’si benimdi.Nilüfer kasetleri de...Hiçbir önemi yok ama eşyalarımı topladığım dün gece salonda uyurken uyandım ve ne gördüm?Kutularımı kontrol ediyordun.Senden bir şey aldım mı diye... Vay be!

• Belki de sen iyi bir derssin bana.Senden sonra sevebileceğim biri mutlaka olacaktır. Kötüler kötüsü şablonun bundan böyle iyileri daha çabuk bulmama yardımcı olacak.

• Bu ayrılığa öyle güzel hazırladın ki kendini... Öyle geri dönüşsüz, öyle derindi ki attığın kesikler.... Bana yaşattığın her şeye teşekkür ederim.İyi ve kötülere... Ama yine de... Bitirmeden bilmeni istediğim birkaç şey var:

Biz seninle,
Kocaman bir bahçe gibiydik.Büyük bir göl.
Pufur pufur bir bulut.
Her aşkın ilk günü böyle midir?
İki kişi bir bütün olunca kaplar mı her yanı?


Aral Gölü’nün hikayesini anımsıyor musun? Televizyonda bir klibe rastlamıştık. “Neresi burası?” diye sormuştuk. Ahmet bizdeydi. “Aral Gölü’ymüş bir zamanlar” demişti ve anlatmaya başlamıştı.”İnsanoğlu kendi elleri ile doğaya verdiği gözle görülür en büyük zarar, en büyük ihanet....” diye. “Bir zamanlar Aral Gölü dünyanı en büyük dördüncü gölüymüş.Bu gölün kenarında bir liman kenti varmış.Munyak... Şimdi Munyak’ta gökyüzünü toz ve tuz kaplamış durumda.Ve bebekler orada çok yaşamıyor.Çünkü bir zamanlar su olan yerlerde şimdi çürümüş gemiler ve iskeleler var. Çünkü su, artık çok içeride.Çünkü Aral Gölü’nü besleyen iki nehrin yollarını pamuk tarlalarını sulamak için çevirmişler. Üstelik, çölün tuzu pamuk tarlalarını kapladığı için pamuk da yok.Aral Gölü,haritada artık neredeyse birbirinden kopmak üzere olan iki küçük su lekesi.”

İkimiz de Aral Gölü’ne benzemeye başlamıştık. Sen, ısrarla yollarımızı başka yönlere çevirmeye çalışıyordun. Israrla kurutuyordun beslediğimiz iç denizi... Bugüne geleceğimiz belliydi. “Kendi hayatlarımız” derken “Biz” olmaya hevessiz gönlün kuruttu işte sonunda “bizi”.

Evet, gidiyorum şimdi.Arkamda bir toz bulutu bırakarak.Sen, belki çok sonra fark edeceksin çürüttüğün gemileri,ıssız bıraktığın iskeleleri... Ama bu, senin kararındı. Dost olmak yok bende.”İstediğin zaman ara beni,başın sıkıştığında ben buradayım” filan gibi, sakın kurma bu cümleleri.

Sana güzel bir yaz günü gelmiştim.Karlı bir sabahta gidiyorum. Beş mevsim yaşamışız beraber.Beş mevsim bir “iç denizi” kurutmaya yetti.

İşte böyle sevgili...
Biz, artık haritada iki küçük su lekesi,
hiçbir nehir kavuşturamaz bizi....



-İclal Aydın'ın Bitmiş Aşklar Emanetçisi isimli kitabından alıntıdır.-

iclal aydın sevilmezmi süperdi saol;)

İclal Aydın.. Müthiş. Madem beğenildi , güzel bir yazısını daha eklemek istedim.
Ara verdiğim için nete bir dönem, ekleyip eklemediğimi unuttum açıkçası.
Eğer konu tekrarı ise şimdiden özür dilerim...

Benim için dönüm noktası olan bir yazısı bu İclal Aydın'ın..

VİRAJA 10 METRE

BAHARIN BİR TÜRLÜ GELEMEDİĞİ GÜNLERDİ. HAVADA BEZDİRİCİ BİR SIKINTI, SERİN BİR RÜZGAR; BİR YAĞIP BİR DURAN STİLSİZ, SEVİMSİZ BİR YAĞMUR VARDI.
KARŞIMDA OTURAN KİŞİ PEK DE YAKINIM SAYILMAYACAK, ÇOĞU ZAMAN MESAFEYİ ÖZENLE KORUDUĞUNU DÜŞÜNDÜĞÜM BİR TANIŞIĞIMDI. NE KONUŞMAK İSTİYORDU BENİMLE?
BİR GÖZÜM OTURDUĞUMUZ KAHVENİN DUVARINDAKİ SAATTE , SIKKIN BİR ŞEKİLDE ÖNÜMDEKİ KAHVE FİNCANININ TABAĞIYLA OYNUYORDUM.
KARŞIMDAKİ KONUŞMAYA BAŞLADI.
O ANDA DUYMAK İSTEDİĞİM SON ŞEY NASIL DAVRANMAM GEREKTİĞİ KONUSUNDA BENİ YÖNLENDİRMEYİ HEDEFLEYEN BİR NASİHATTİ. OYSA KARŞIMDAKİ KİŞİ ARAMIZDAKİ RESMİYETE KARŞIN ''SEN'' DİYE HİTAP ETMEYİ TERCİH EDEREK SÖZE BAŞLADI.
ANLADIM Kİ BİR NASİHAT GELECEKTİ..
KUSKUSUZ İYİ NİYETLERLE VE HATTA SÖYLEYECEKLERİNİ O GÜNE DEK ÖZENLE KORUDUĞU RESMİYETİ GÖZDEN ÇIKRACAK KADAR ÖNEMSEYEREK OTURMUŞTU KARŞIMA.
DİNLEDİM...
ÇÜNKÜ PARMAK SALLAMIYORDU.
ÇÜNKÜ BİLGİÇLİK YAPMIYORDU.
DEDİ Kİ ;

'' BİR VİRAJ VAR ÖNÜNDE VE O VİRAJA GİRERKEN CESUR OLMALISIN. SAVRULACAKSIN VE BİR ŞEYLER DÖKÜLECEK ÜZERİNDEN. HEPSİNİ TOPLAMAYA KALKMA. BIRAK GERİYE KALSINLAR. O SAVRULUŞLAR İYİDİR. HAFİFLERSİN AMA DÜŞME. DÜŞERKEN DE KÜSME. KALK VE YOLUNA DEVAM ET. UNUTMA CESUR OLAN YOL ALIR, GERİSİ YOLDA KALIR.''

ARADAN UZUN YILLAR GEÇTİ. YAŞIMA GÖRE UZUN YILLAR ELBETTE... KİMİNE 1O YIL DÜN GİBİDİR , BENİM İÇİNSE UZUN BİR ZAMAN DEMEK İŞTE...
HER 10 YILDA BİR BÜYÜK BİR TEMİZLİĞE GİRİŞMEK GEREKİYOR.
VİRAJLARA GİRMEK , O VİRAJLARDA SAVRULURKEN GERİ DÖNÜP BAKMAK GEREKİYOR.
ÖYLE ÇOK ŞEY DÖKÜLDÜ Kİ ÜZERİMDEN.
EKSİKLİKLERİ HİSSEDİLDİ BAZILARININ , BAZILARININSA YERİNİ HİÇ BİR ŞEY DOLDURAMADI AMA HER 10 YILIN SONUNDA ELİMDE HEP AYNI SONUÇLAR KALDI

'' DEMEK HEPSİ BU KADARDI ! ''

HER SEFERİNDE BİR KEZ DAHA YENİ BAŞTAN CESUR OLMAK GEREKİYOR...
YANİ YENİLENMEZSE EĞER CESARET , ZAMANA YENİLİYOR...
GÜNLERDEN PAZARTESİ BUGÜN.
ÖYLE KABUL ETTİĞİMİZ İÇİN HAFTA BAŞI DİYECEĞİZ ONA. AMA BELKİ DE SON GÜNÜDÜR UZUN SÜRMÜŞ BİR İÇ SIKINTISININ.
HER PAZARTESİ VÜCUDUNDAKİ FAZLALIĞI ATMAK İÇİN AÇ KALMIŞLARIN YANLARINA , DÜŞÜNCESİ ŞİŞKİNLİĞİ UĞRADIĞINDAN SADECE BEYNİN RAHATLATMAK İSTEYEN O KANAMALI VE SIZILI SEFER YOLCULARI DA KATILIR MI BUGÜN?
BELKİ DE BUGÜN YENİ SEFERLERİN İLK GÜNÜDÜR , UZUN SÜRMÜŞ BİR ÖNCEKİNİN SON GÜNÜ...