Aşkım Yadigar Kalacak Sana

Yüreğim ne dediyse onu dinledim ben. Kimi işaret ettiyse ona yöneldim. Şimdi sen
diyor da başka bir şey demiyor. Ansızın bastıran bir yağmura hazırlıksız yakalanır
ya insan, işte öyle ıslattı beni aşkın. Seni bekledim ben. Yüreğimdeki heyecanı,
gözlerimdeki yeşili, dudaklarımdaki ateşi, ellerimdeki titremeyi, küçük
dokunuşları sana sakladım.
Ne sen beni bilirdin ne ben seni ama, bir yerlerdeydin ve mutlaka gelecektin. Ve bir
gün çıktın karşıma. İşte o gün sevdaya dair nekadar tortu varsa içimde eridi gitti.
Çocuk oldum yeniden. Hani bıraksan yemyeşil bir kırda bağıra çağıra şarkı söyleyip
koşarım. Seni bulmanın coskusunu hiç bitmeyecek bir enerjiyle yaşarım. Seninle yep
yeni bir hayatın başladığını biliyorum. O hayatın içinde vazgeçilmez kıldığım tek
şey sensin.
Bilirim, bu şarkı korkutur bazen insanı. Neler oluyor diye sormadan bir duygu
selinin içinde bulursun kendini. Ama zaten aşk öyle bir şey değilmidir? Sorarsan
planlarsan onun adına aşk denir mi? Bırak kendini bırak ki aşkınbüyüsü sarsın
seni. Kendini o eşsiz duyguların ferahlığına bırak. Tut elimi birlikte çıkalım bu
yolculuğa. Yarınsız zamanların iki yolcusu olalım. Kaygısızca yaşayalım aşkı,
eriyelim birbirimizde. Yüreklerimiz birbirimiz için atsın, soluklarımız birbirine
karışsın. Tutkunun alevleri dalga dalga sararken bedenlerimizi.
Gidersen... Gözümdeki son parıltıyı da alır götürürsün. Bir zemherenin ortasında
titrerken bırakırsın beni. Ama merak etme ayakta kalırım ben. Tıpkı fırtınaların
boynunu eğip yıkamadığı kavak ağacları gibi. Senden bana yadigar kalan her anıyı
bir kez daha bir kez daha yaşarım. Aşkım da benden yadigar kalır sana