Senİ Yazilarda Buluyorum...

Senli yazılarda açıyorum gözümü hayata aşka dair sana dair sen olan…Kah birgün koyu maviliğimde beyazım oluyorsun bana ışık veren…Kah gökkuşağımda ulaşılmadığını bile bile kanter içinde koşan yalnızlığımı paylaşıyorsun hece hece…

Senden gelen bir name alıp sıcacık göğsüme bastırıyorum sessizce kimseler görmeden kokluyorum seni…Baharda papatyam kışın dağda karım yazın sahile vuran sakin dalgamsın cümlelerin hep benimle yaşıyor bende soluklanıyor noktaların…

İşte diyorum bu benim ben varım içinde derininde gizeminde kimseler duymadan sadece sessiz çığlıklarla bana bağıran bildiğim tanıdığım senin olan bana dokunan cümlelerin…

Sus diyorum anlayacaklar sakın söyleme kimse bilmesin aşk sessiz yürür yoluna bağırırsan içinde olanı ürkütürsün kaçırma yüreğinde korkak adımlarla yürüyen sevdanı…

Sabahlarım sen oluyorsun bir kelimen takılmış fikrimin en ücra köşesine dilimden düşmüyor…Öğlen yine sen varsın karşımda akşam keza…Gece üstüme örtüp karanlığı gizlemeye çalıştığım düşüncelerimsin belki asla dile getiremediğim en suskun en baskın en olmadık ve…. Kaçmaya çalıştığım kendimsin….

Seni tanıyorum biliyorum en gizemli yönünü hangi kelimeye hangi anlamı yükleyeceğini hangi noktalama işaretini en çok ne tür duygularında ifade ettiğini…Seni tanıyorum en eskim gibi en sevdiğim gibi en özelim gibi…Hangi sokaktan yürüdüğünü hangi yokuştan tırmandığını hangi sahilde denize bakıp hüzünlendiğini…Boca edip geçmişini bugününe tozlu raflarda pişmanlık kokan satırlarını okuyorum….