Bazen ask gider!...

Bazen ask gider!...

Ama olum gelmez bir turlu... Ne yapsaniz ofke duyamazsiniz, giderken bir kibrit aleviyle atese verdigi omrunun alevleri icinde eriyip giden yuzunuze siliniz giden kokunuza, kul olan yureginize donup bir kez bile bakmayan o sevdaniza...

Anlarsiniz asktir bu, ofkeyi bir turlu yurduna kabul etmeyen..
Vefasiz bir unutusa kurban olsa da solup yiyemeyen Hayattan sogutup size olumu ozleten...

Olu bir bedende canli kalmakta direnen...
Anlarsiniz asktir bu...

Bazen ask gider...

Gunler gecer ardindan ve aylar... Bazen de yillar...
Bebekler buyur, insanlar yaslanir, insanlar olur
esyalar eskir, evler yikilir, kurur agaclar...
Sokaklarin adi degisir... Acilar bellegin acimasizligina teslim olur...

Sevilen unutur, seven yanar..

Bazen ask gider...

Ya da siz gittigini sanirsiniz.. .