sana mucizeler vadedemem,ama...

"Sana mucizeler vaadedemem ama, mucize aratmayacak kadar cok
sevebilirim seni"
Bir sevda masali bu... Yazmaya henuz baslamadim... Insan yasarken
yazamiyor bazi seyleri, ayni kelimelerin arasinda gidip geliyor.... Ne
zaman yazmaya kalksam hep ayni cumleler... Onun icin, yazmaya baslamadim
daha...Ama bu bir masal... Bu bir sevda...
Ben seni sevdigimde, aklim hur bir cocuktu... Ne istersem
yapabilecegimi, ol dersem olabilecegini, dunyanin ekseninde omrumu
gecirecegimi saniyordum... Ben seni sevdigimde en cok kendimi
seviyordum...Simdiyse, seni...
Sana dair ilk cumlem -korkuyorum senden- di... O anki gulusun hala
aklimda... Anlayamayan, hosuna gitmis, kafasi karismis bir gulus...
-masallari sever misin?- demistin bana, sonra da kucuk kizinin masal
kitabindan bir masal okumaya baslamistin... Ben de bu sevda masalini
yasamaya... Masallari severdim, evet... Ama bunu sana soyleyemedim.
Korkuyordum senden... Simdiyse, seni kaybetmekten...
Konusamiyordum, anlatamiyordum, dinleyemiyordum, dizginleyemiyordum
duygularimi, icimde deli bir nehir gibi caglayan aski
tutamiyordum...
Yapamadigim cok sey vardi... Ama sevdim seni...
Sana mucizeler vaadetmedim... Ama sen, mucizenin ta kendisiydin...
Ben de seni mucize aratmayacak kadar sevdim...

"Sana Mucizeler Vaadedemem... Ama mucize aratmayacak kadar sevebilirim
seni..."
Bir mucize arar gibiydin seni tanidigimda... Gozlerin nereye baksa
ayni sorulari soruyordu bana... "Gercekten ask var mi?" "Gercekten mavi
sevebilir mi insan?" "Gercekten bir MaSaL yazilabilir mi bir
yasamdan"...
Oyle cok kirilmistin ki, korkuyordun... Bense hic kirilmamistim daha
ve sana yenilmekten korkuyordum... Senin korkularinin uzerine giderken
kendi korkumun icine dustum... Yenildim sana... Hayatim boyunca, yapmaktan
korktugum tek seyi yaptim ve asIk oldum sana...
Ama hic pisman olmadim sonrasinda....
Gercekten ask vardi...Gercekten mavi sevilebiliyordu...Gercekten bir
MaSaL yazilabiliyordu bir hayattan...
Ve ben sana, Mavi bir MaSaL yazdim...Inanip inanmayacagini dusunmeden
masallara... Masalimi maviyle donattim. Bunlar mucize degildi,
hayir...Sana mucize vaadetmedim...Ama seni mucize aratmayacak kadar cok
sevdim...
Korkularini silerken senin, esiri oldum mavinin

"Sana mucize vaadetmiyorum; ama mucize aratmayacak kadar seviyorum
seni..."
Sana dair anlatilacak o kadar cok sey var ki aslinda... Dedim ya,
yasarken anlatamiyor insan... Ne zaman yazmaya kalksam,icimden gecen
cumleler hep ayni yerde takilip kaliyor... Seni cok sevdim ben ... Bundan
bir adim oteye gecemedim yillardir... Yillardir ne zaman seni yazmak
istesem, kelimelerim dugumlendi...
Artik senli zamanlarima yillardir diyebilmenin mutlulugu
da eklendi senli mutluluklarima... Seni tanidigim icin, seni sevdigim
icin, benim oldugun icin mutluydum zaten... Ve artik sana Seni cok
sevdim derken, cok genis bir zamani anlatiyor gecmis zamanim...
Ve simdiki zamanim da cok buyuk bir sevdayi...
Bir sevda masali bu... Ama yazmaya henuz baslamadim... Yazildiginda
goreceksin, ne cok sevildin...Yazildiginda goreceksin... Ben seni cok
sevdim...