Anladim...

Bunca zaman bana anlatmaya çalistigini, kendimi buldugumda anladim. Herkesin mutlu olmak için baska bir yolu varmis, Kendi yolumu cizdigimde anladim.. Bir tek yasanarak ogrenilirmis hayat, okuyarak,dinleyerek degil.. Bildiklerini bana neden anlatmadigini anladim.. Yureginde ask olmadan gecen her gun kayipmis, Ask pesinden neden yalinayak kostugunu anladim.. Aci doruga ulastiginda gozyasi gelmezmis gözlerden, Neden hiç aglamadigini anladim.. Aglayani guldurebilmek, aglayanla aglamaktan daha degerliymis, Gözyasimi kahkahaya cevirdiginde anladim.. Bir insani herhangi biri kirabilir,ama bir tek en çok sevdigi, acitabilirmis, Çok acittiginda anladim.. Fakat,hak edermis sevilen onun icin dokulen her damla gözyasini, Gozyaslariyla birlikte sevincler terk ettiginde anladim.. Yalan söylememek degil, gerçegi gizlememekmis marifet, Yüregini elime koydugunda anladim.. ''Sana ihtiyacim var, gel! '' diyebilmekmis güçlü olmak, Sana ''git'' dedigimde anladim.. Biri sana ''git'' dediginde, ''kalmak istiyorum'' diyebilmekmis sevmek, Git dediklerinde gittigimde anladim.. Sana sevgim simarik bir çocukmus,her düstügünde ziril ziril aglayan, Büyüyüp bana simsiki sarildiginda anladim.. Ozür dilemek degil, ''affet beni'' diye haykirmak istemekmis pisman olmak, Gerçekten pisman oldugumda anladim.. Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymis Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmis, Yuregimde sevgi buldugumda anladim.. Olurcesine isteyen,beklemez, sadece umut edermis bir gün affedilmeyi, Beni af etmeni olurcesine istedigimde anladim.. Sevgi emekmis, Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür birakacak kadar sevmekmis... CAN YUCEL