mutluluğun zamanı...
Evlendikten sonra, veya bir bebegimiz olduktan sonra, hayatimizin daha iyi olacagi gibi bir inancimiz vardir.Sonra bakariz ki cocuklarimiz daha kucuk. Biraz daha buyumelerini bekleriz. Sonra bir bakmisiz, ergenlik caginda cocuklarimizla ugrasiyoruz. Bu cagi gectiklerinde kesin mutlu olmaya baslayacagimizi dusunuruz. Iyi bir tatil, veya iyi bir araba aldiktan sonra veya emekli olunca mutlulugumuzun tamam olacagini dusunuruz.
Aslinda gercek su ki, su andakinden daha mutlu olacagimiz bir zaman yok! Su anda olmayacaksa, ne zaman olacak? Hayatta her zaman ulasilacak ve gerceklesince daha mutlu olacagimiz yeni hedefler olacak. Bunu kabul edip, simdiden mutlu olmamak neden?
Alfred D Souza soyle demis :"Uzun bir sure guzel hayat baslamak uzere diye dusundum.Gercek guzel hayat! Ama hep bir engel daha vardi onde.Oncelikle yapilmasi gereken birsey, bitmemis bir is, tamamlanmasi gereken bir hizmet, odenecek bir borc...Hemen sonra guzel hayat baslayacak. Sonunda uyandim ki, hayat zaten Bu engeller."Bu perspektif mutluluk icin bir yol olmadigini, bilakis mutlulugun kendisinin asil yol oldugunu gormeme yardimci oldu. Oyleyse yasanan her anin keyfini cikarmali, ve bu anlar,paylasilacak ozel biri ile gecirildiginde daha da cok keyfi hissedilmeli.
Zamanin kimseyi beklemedigini unutmamak lazim.Oyleyse, okulun bitmesini, okula gitmeyi, on kilo vermeyi, 6 kilo almayi cocuk sahibi olmayi, cocuklarin buyuyup evden ayrilmalarini,ise baslamayi, emekli olmayi, evlenmeyi, bosanmayi, Cuma aksamini, Cumartesi sabahini, yeni araba-ev almayi, yeni araba-evin borcunun bitmesini, bahari, yazi, sonbahari, kisi, ayin birini, onbesini, sarkinizin radyoda cikmasini, olmeyi, yeniden dogmayi beklemeyin daha fazla mutlu olmak icin. Mutluluk bir hedef degil yoldur. Gunun sözü: Paraya ihtiyaciniz yokmus gibi calisin, Hic incitilmemis gibi sevin, Kimse seyretmiyormus gibi dansedin..
