İnsanlar, bir eylemin, olayın ne kadar sürdüğünü belirlemek için uğraşmıştır. Araştırmalar yapmış, çeşitli yöntemler geliştirmişlerdir. Bu yöntemlerden bazıları şunlardır:
Güneş Saatleri: Zamanı ölçme ile ilgili ilk çabalar güneş saatiyle başlamıştır. Bu ilk saatler, yüzyıllar boyunca zamanın ölçülmesi için kullanılan en yaygın araçlar olmuşlardır. Güneş saatleri, özel olarak hazırlanmış bir milin gölgesinin, Güneş'in görünen hareketine uygun olarak yine özel olarak hazırlanmış mermer, taş veya madenî bir zemin (kadran) üzerindeki hareketine göre zamanın ölçülmesine yarayan araçlardır. Saat, Güneş'in oluşturduğu gölgeyi ölçmekteydi. Bu nedenle güneş saatleri ancak bol güneşli ülkelerde ve gündüzleri kullanılabiliyordu.
Su Saatleri: Güneş saatleri kadar eskiye dayanan, ancak tam zamanı bilinmese de ilk tipleri Mısır'da bulunan su saatleri, dibinde delik olan bir kovanın boşalması ve dolmasıyla zamanı gösterir. Güneş saatleri belirli bir zamanı gösterirken, su saatleri ne kadar zaman geçtiğini de gösteriyordu. Bu nedenle su saatinin icadı zaman ölçümünün gerçek başlangıcı sayılabilir.
Kaynak: ReformTürk http://www.reformturk.com/4-sinif-etkinlikler/71206-zamani-olcme-konu-ozeti.html#post136531
Su saatleri sade olmalarına rağmen sorunluydular. Soğuk bölgelerde suyun akışkanlığının azalması, deliğin tıkanması, suyun sabit olmaması gibi sorunlar vardı. Buna rağmen su saatleri yüzyıllarca kullanılmıştır.
Kum Saatleri: Kum saatleri, zamanın geleneksel sembolüdür. Saatin ilk tasarımı olan yumurta biçiminde cam kaptan akan kum yüzyıllar boyunca sabit kalmıştır. Saatlerde kumun yanı sıra bazen pudra hâline getirilmiş yumurta kabuğu, cıva ya da ince toz siyah mermer de kullanılmıştır. Camcılık becerisi geliştikçe, kumun doldurulduğu ağız da eritilerek kapatılmış, kumun nemlenerek akışının zorlaşmasının önüne geçilmiştir.
insanlar, zaman kavramını fark ederek çok eski çağlardan beri, zamanı öğrenmek için çeşitli takvimler yaptılar. Bunun için gökyüzünü ve doğa olaylarını izlediler. Devamlı aynı zaman içerisinde gerçekleşen olayları araştırdılar. Örneğin; yıldızların, Ay'ın, Güneş'in ve Dünya'nın hareketlerini izlediler. Bu hareketlerin sürelerinin değişmediğini gördüler. Gözlenen zamanlar ve belirli sürelerle tekrarlanan gelişmeler gün, ay, yıl gibi zaman birimlerinin ortaya çıkmasına neden oldu.
Mekanik Saatler: Bu tür saatlerdeki mekanizma ağırlığın asılı olduğu ipi ya da zinciri kısa aralıklarla tutan ve bırakan bir düzendir. Bu düzen tüm modern saatlerin de ortak özelliğidir.
Eski Mezopotamya, Mısır, Çin uygarlıklarında insanların kendilerine özgü takvimler geliştirdikleri bilinmektedir.
Miladi ve hicri takvim bugüne kadar kullanılan takvimlerin en önemlilerindendir.
Miladi Takvim: Günümüzde en çok kullanılan takvimdir. Milat, doğum anlamına gelir. Bu takvimde Hz. isa'nın doğumundan 7 gün sonraki 1 Ocak günü başlangıç olarak kabul edilir. Miladi takvimde Güneş yılı esas alınır. Güneş yılı, Dünya'nın Güneş etrafında bir tam dönüşü için geçen süredir. Bu süre, 365 gün 6 saattir.
Yurdumuzda 1 Ocak 1926'dan itibaren miladi takvim kullanılmaya başlanmıştır.
Miladi takvimde her yıl artan 6 saat 4 yılda bir gün olur. Bu bir gün şubat ayına eklenir. Şubat ayı o yıl 29 gün olur. Böyle yıllara artık yıl denir. Artık yıllar 366 gündür
Hicri Takvim: Hz. Muhammed'in Mekke'den Medine'ye göç ettiği gün bu takvimin başlangıcı olarak kabul edilmiştir. Bu takvimde de bir yıl 12 aydır. Ancak ay yılı kullanılır. Ay yılı, Ay'ın Dünya çevresinde 12 kez dönmesi için geçen zamandır. Hicri takvimde aylar 29 ile 30 gündür.
Bunları Biliyor musunuz?
Türkler tarih boyunca,
• On iki hayvanlı takvim
• Celali takvim
• Rumi takvim
• Hicri takvim
• Miladi takvim kullanmışlardır.
Takvimi ilk kez Sümerler kullanmışlardır.